Sakın
bana ne yapacağımı söyleme!
Ne
yaptığımı, ona sakın söyleme!
Şimdi
ne yapacağım, bana onu söyle!
Ya
da sus. Bir şey söyleme… Nasılsa neye inandıysam ona inanmaya devam edeceğim.
Öyle varlıklarız ki, inanmak istemediğimize bir başkasının inandığını görmeye
bile tahammülümüz yok! Bu, evrenin ve insanın yaratılışından beri böyle.
Savaşlar bunun için var! Ölümler, bunun için! Ve asla yapamayacağımızı
sandığımız şeylerle, bir gün onları yapabileceğimizi bilmeden yaşıyoruz… Biz,
tezatlardan beslenen, çelişkilerin varlıklarıyız! Tıpkı bir katili kan
tutması gibi! Korkak olan, en akıl dışı şeyden bile korkunç gerçeklikler
yaratıyor! İçindeki hevesin karnını doyurmaya kalkışan, düşünme yeteneğinden
yoksun,
kör
ve sağır kalıyor!
|